Mindfulness
Inspiratie door Bewustzijn; Mindfulness
door Yvonne Teubner
“Autisme, een reis in Bewustzijn, Liefde en Aandacht”.
“Geef jezelf nooit op en je vermogen om lief te hebben!”
Als ouder van een speciaal gezin met autisme worden we dagelijks uitgedaagd en eigenlijk houdt dat nooit op. Hoe kunnen we nu op een eenvoudige wijze onze kracht daarin herkennen en meer vreugde, geluk en inspiratie ervaren? Jezelf bewust zijn en waarderen. Het zit allemaal in de kleine momenten van ons leven.
Ik wil dit uur graag opdragen aan jullie en allen die onophoudelijk en onvoorwaardelijk stenen verleggen in de rivier die autisme heet. Dat zijn onze kinderen van alle leeftijden, hun ouders, broers, zussen en dierbare betrokkenen, allen die de opgave in autisme diep begrepen hebben.
Evenals jullie, ben ik ouder van een kind met autisme. Een zoon van inmiddels 30 jaar oud. Oh ja, dan hoor ik jullie denken: “30? Is het er dan nog?”, en ja, als ik er goed bij stilsta, klinkt dat ook wel een beetje gek. Als ze klein zijn en ze groeien op, groeien we mee door al die fasen heen. En ergens onbewust, zien we een horizon, een perspectief, en verder denken we dan nog niet zo door. We zijn aanwezig in de ontwikkeling van dat moment en daar hebben we onze handen vol aan!
Vijftien jaar geleden, bij de start van Son Rise, was Wouter een reddeloze puber. Ongelukkig en ontroostbaar. In paniek naast de tent in het bos op de Veluwe, zat hij op de grond, “niet kijken, niet aankomen, niet praten” Nu, staat ie in zijn eigen leven, is zelfredzaam, autonoom in zijn eigen vorm, en heel authentiek in zijn visie. Nu, woont hij op zichzelf, “werkt” en fietst hij van Rheden naar Zutphen v.v. als hij z’n slaapzak op het station verloren is en neemt hij deel hij een succestraining van zijn eigen gespaarde geld.
“Het is nooit af, dat weten jullie als geen ander, maar…het is een fantastische reis! “
Vanmorgen zal ik aan de hand van onze reis met Wouter, met jullie stilstaan bij de fasen en uitdagingen op dat pad:
- Inspiratie: “Wat hebben we met hem meegemaakt”: over verlies, Liefde en Acceptatie, wat heeft Son-Rise gebracht?
- Bewustzijn en Mindfulness: De vruchten van Aandacht, perspectief
Voordat we daarmee verder gaan, wil ik jullie vragen: om zo prettig mogelijk te gaan zitten, je te ontspannen en je even los te maken van de buitenwereld. Laat alles even achter je. Je kunt je ogen sluiten en met je aandacht naar binnen gaan, in contact met je binnenwereld. Laat dan het even stil worden...
- Neem in gedachten: een of twee van de grootste opgaven waarmee je tot nog toe bent geconfronteerd. Problemen waarvan je op dat moment dacht dat je je er nooit doorheen zou slaan.
- Als je nu terugkijkt ( met vriendelijke aandacht) kun je dan zien wat er uit voort gekomen is uit die ervaring? Heb je iets gewonnen, ben je gegroeid /kun je iets positiefs ontdekken? Wat heeft je erdoorheen geholpen? Wat is je parel?
- Blijf even bij de ervaring en laat het even zijn (in stilte)… zonder mening of oordeel.
- Laat dan de aandacht voor de herinnering weer los en kom terug met de aandacht in ‘t hier en nu.
- Deel je ervaring kort met je buurvrouw/-man. De ander luistert alleen, zonder bedoeling.
1. Inspiratie: Dat gaat over Son-Rise: “Wat hebben we met hem meegemaakt”: over verlies, Liefde en Acceptatie, wat heeft Son-Rise gebracht?
Negen februari 1983, een prachtig jongetje diende zich aan. Het sneeuwde buiten, binnen was het warm. De bevalling kwam snel, Wat een wonder was het om dit nieuwe mensje in mijn armen te houden, ik kon het haast niet bevatten. Voldaan en vol ontroering lag ik in bed, buiten sneeuwde het en alles was zo stil om me heen. In deze stille aanwezigheid lag een prachtig jongetje in zijn bedje en ik luisterde…..de geluidjes deden me denken aan een sonor gebrom dat ik herkende van de intensive neurologische kinderafdeling. Ik wist zeker: er was iets. Toch, zei de verloskundige: een apgar score van tien, alles was o.k. Ik wist beter, een diep weten. Wouter sliep heel diep door zijn geluidjes heen. Een maal wakker werd ik verscheurd door zijn diepe huil, radeloos, hulpeloos, zo diep en onbereikbaar. Overdag hij lag zo tevreden in de box, gefascineerd door alle bewegingen om hem heen, onze kleine professor.
De eerste 7 jaren, waren zoeken. Scholen pasten niet en Wouter was zo radeloos in zijn autisme . Opname in het AZU en later naar de Zonnehuizen. Hij kon zich daar niet uitdrukken, zijn sensitiviteit was zó groot, de spanningen namen toe en we wilden hem thuis hebben.
Het is altijd een overval! Op het moment dat je wordt geconfronteerd met een definitieve diagnose of bevestiging, of je het nu al vermoedde of dat het plotseling komt. Er is geen weg terug en het is een lange weg door iets waar je geen idee van hebt. En dat is maar goed ook. Juist omdat we het niet weten, zijn we in staat om onze grootste krachten en potentieel in te zetten. Die weg begint, zodra je door de shock heen bent. De shock brengt je onmiddellijk in het moment. Er is dan niets anders meer, geen gisteren en al helemaal geen toekomst. Alles, wat we in gedachten hadden, van de grootste plannen tot in het kleinste detail, is in klap niet meer wat het was. Het hele leven staat op zijn kop. En niet allen van je kind, maar ook van jezelf! Een lancering uit het alledaagse bestaan , om aan een immense opdracht te beginnen. En, waarom? Omdat onze kinderen aan ons zijn toevertrouwd. Maar, daar kom je pas veel later achter!
Toch eerst, is er een verlieservaring, we gaan als het ware door de fasen van een rouwproces: eerst is er schok (je zit a.h.w. in een vrije val) en soms ongeloof: “het zal toch niet waar zijn”?, je zit wanhopig op de bank en denkt: “wat moeten we met ons kind?” Alles dondert in elkaar. Of we trekken ons terug en belanden in een isolement. Wij als ouders, ons kind, de andere kinderen (ons hele sociale systeem verandert). En dan komt er vaak woede /protest. En dan gaan we eraan staan, we laten de wanhoop achter ons en hopeloosheid maakt plaats voor energie en potentie, we zetten onze kwaliteiten ten volle in. Dat is wat jullie, wij allemaal doen. 24 uur per dag! Nieuwe mogelijkheden scheppen: Options!
Als we rouw bewust kunnen doormaken, dan ontstaat er nieuwe ruimte, ruimte, voor inspiratie.
Inspiratie laat zich vertalen als: ingeving, bezieling, of een gevoel hoe je iets kunt aanpakken, een idee. Weten dat je door die fasen heengaat is belangrijk om weer open te staan en nieuwe uitdagingen aan te kunnen gaan, om fit genoeg te zijn om voor je kind een uniek programma te starten en daarmee een nieuw perspectief te creëren.
“Von wil jij me zelf niet helpen met mijn autisme?” We zaten in de auto op weg naar huis, (vanuit Rutger Jan, zijn behandelaar) …..Wouter kwam naar huis!
We zijn met Wouter in Amerika geweest en zijn gestart met Son-Rise. We bouwden een Playroom / speelkamer. Een team van 10 vrijwilligers die de droom kwamen waarmaken.
24 uur per dag, een op een, via de weg van veiligheid, contact en vertrouwen. Gesteund door een team eromheen met therapeuten. We stonden allen met de neus in één richting, die van Wouters ontwikkeling! Zijn eerste stappen naar veiligheid en eigen ontwikkeling.
Daarna hebben we met 8 ouders een woonproject opgezet in Weesp, hij heeft daar 9 jaar gewoond. En nu woont Wouter zelfstandig in Rheden met ambulante hulp.
Tja, en toen hij , daar in Weesp op zijn flatje zat, dacht ik: “o jee!...”, terwijl ik de deur achter me dichttrok en hem in zijn eigen nieuwe omgeving achterliet. Totdat mijn vriendin de zin uitsprak: “Jullie hebben ze hun leven teruggegeven”. Toen besefte ik dat het daarom ging.
“Don’t save your children from their drama”( B.N. kaufman), maar help ze op hun weg. Dan ben je bezig met bewustzijnsontwikkeling, omdat je vanuit inzicht handelt. Wat we doen voor ons kind, doen we voor alle andere kinderen. Zij, zijn het uiteindelijk die een steen in de rivier verleggen. Door hun, stroomt de rivier voor altijd anders. De bedding verdiept en er ontstaat ruimte.
Een belangrijk besef dat in die ruimte bij mij ontstond was:
- Om niet weg te willen uit de situatie en de moed en het vertrouwen te voelen om de oerkracht en de kwaliteiten, die we allemaal in ons hebben te benutten.
- De intentie om het schijnbaar onmogelijke, mogelijk te maken.
2. Bewustzijn & Mindfulness: Inspiratie- Bewustzijn-Mindfulness; vruchten van Aandacht naar Perspectief
Visualisatie zoon/dochter:
Laat het even stil worden en ga met je aandacht naar binnen.
Sluit even je ogen.
Focus je op je kind, je dochter of zoon:
zie hem/haar in zijn/haar stralende vorm voor je , in hun grootste kracht…
Blijf even bij het beeld en laat het even zijn (in stilte)…
Laat dan de het beeld weer los en kom hier terug met de aandacht.
Het zijn onze kinderen die ons inspireren, ze nodigen ons uit. Als je je kind beluistert, dan zeggen ze eigenlijk: “Je moet hier zijn”, de boodschap is Aandacht, in het moment.
Zij zijn onze leraar, zij leren ons aanwezig te zijn. In zijn boek ; “Groeien met kinderen” vertelt Jon Kabat Zin over aandacht in de opvoeding, de vruchten en de vreugde van bewuste aandacht en aanwezigheid in het moment.
Mindfulness, is een belangrijke sleutel in het werk met autisme en in feite heel eenvoudig:
Eigenlijk komt het neer op volledige aandacht geven, volledig in het moment zijn. Dat lijkt simpel, maar het is best nog moeilijk. Dat komt omdat wij vaak in ons hoofd zitten, met heel veel dingen tegelijk. We hebben het druk , veel verantwoordelijkheden. Ga maar eens voor jezelf na, hoe vaak gebeurt het niet dat als je met je kind aan het spelen bent, dat toch het telefoontje dat je nog moet doen of de afspraak die je zo hebt, voortdurend door je hoofd schiet, of bv. Als je een verhaal voorleest, dat je ineens beseft dat het verhaal al aardig opschoot, maar dat je er geen idee van had waar het verhaal eigenlijk over ging. Dat je tussen elke zin, elk woord aan het hele universa van gedachten zit te denken. Stilte… Dit is niet Mindful.
De kunst is om volledig aanwezig te zijn, in het moment, niet bij gisteren en niet bij morgen. Ook niet bij wat er in het afgelopen uur gebeurt is of wat er in het komende uur nog moet gebeuren. Dat is best lastig, maar jullie doen het in de speelkamer!
Het begrip Mindfulness kun je vertalen met opmerkzaamheid of aandachtgerichtheid . Mindfulness komt uit het Boeddhisme en vormt een combinatie van westerse cognitieve psychologie en oosterse wijsheid. Het is bekend geworden door Jon Kabat-Zinn, amerikaans microbioloog, die aan de universiteit van Massachusets cursussen gaf in stresshantering bij pijn, aan patiënten die door de artsen waren opgegeven. Dagelijkse meditaties bleken te leiden tot het voorkomen en verminderen van lichamelijke- en psychische klachten en brachten een positieve verandering in welzijn, gezondheid, zelfbeeld en levenshouding teweeg.
Mindfulness gaat over bewust-zijn, over de aandacht die je hebt voor het huidige moment. Het slaat op een helder inzicht en zonder oordeel accepteren van datgene dat zich in dit moment voltrekt. Het gaat erom dat we de dingen gaan zien zoals ze zijn, zodat we effectief leren handelen en reageren op de situatie van dat moment.
In Mindfulness gaat het over:
Gerichte aandacht, Aandacht in het Hier-en-Nu en Niet oordelen.
Dankzij Mindfulness, zijn we instaat om onderscheid te maken tussen die aspecten die we kunnen veranderen en die waar we geen invloed op hebben. Het grote geschenk van Mindfulness is, dat we beter in staat zijn om de toekomst met wijsheid en inzicht vorm te geven door het hier en nu te accepteren.
Het allerbelangrijkste begint bij: compassie voor jezelf: “Je bent oké zoals je bent!”, wat je problemen moeilijkheden ook zijn. Alles in het leven verandert voortdurend, ook je ervaring van stress en problemen. Morgen kan het er anders uitzien, er zijn altijd kansen, hindernissen en moeilijkheden. Daar kun je ‘mee-leren-leven’. En, je hebt ’t altijd goede gedaan!
Mindfulness maakt situaties hanteerbaar, eenvoudiger en helpt je je regie en perspectief te creëren. In de workshop vind je de handvatten. Hoe het werkt, wat je kunt doen, de mogelijkheden.
In Mindfulness laten we los te wat niet dient, dan ontstaat er ruimte, je eigen ruimte, inspiratie. Dan sta je in direct contact met het antwoord waar je kind om vraagt, als je durft daarop te vertrouwen. Als je speelt / werkt met je kind, dan ben je in die ruimte. Dan ben je in contact met de wereld waar het kind (jong of ouder) in dat moment is. De ruimte waarin ze ons toelaten en waar zij contact maken met de ruimte in ons. Daar ligt de ingang, de eerste stap.
Autistische kinderen staan in direct contact met waarheid en liefde, een oorspronkelijk bewustzijn. Het gaat om de bewustzijnsontwikkeling van het kind zelf. Wij helpen ze, hun stem in de wereld te laten horen. We leren hun wereld zelf te scheppen. Ze mogen, nee moeten zijn wie ze Zijn! Zij hebben een boodschap, zij zijn onze leraren. Kinderen en mensen met autisme zijn mindful, daar kunnen we veel van leren. Ze zijn onbevangen, integer, direct en zonder oordeel. Er staat niets tussen. Zoals Wouter tegen zijn begeleiders zei, op zijn 25e verjaardag: “Zo, nu kan ik jullie wel met pensioen sturen”
We leven een missie en een passie: wat hebben ouders van autistische kinderen nodig?
Wij zijn kwetsbaar met onze kinderen, en tegelijkertijd ligt daar onze kracht. De kans, om in ieder moment te vertrouwen op je intuïtie, bij je waarheid te blijven en daarnaar te handelen.
Autisme is een geschenk als je het een kans geeft en als we kunnen omgaan met de stress die daarmee gepaard gaat. Als ouders van een kind met autisme ondergaan we dezelfde stress als soldaten aan het front. Dat wordt te weinig gezien en begrepen. Daar mag iets tegenover staan. Ontspanning, lol, vreugde en bevrediging kunnen die kracht in ons aanspreken. Zelfwaardering en zelfcompassie, we mogen ze evenveel tijd geven als de tijd die we geven aan de zorg en ontwikkeling van ons kind. Onze uitdaging, Zelfzorg:
Doe iets leuks, kom tot jezelf, doe dat waar je goed in bent, doe dingen met aandacht, blijf in het moment, doe als je kind.
Houd een dagboekje bij over de dingen die je moeilijk vond met vriendelijke aandacht om dingen te verwerken en schrijf dagboek over de dingen waar je dankbaar voor bent, hoe klein ook.
Laat aan het einde van iedere dag even je gedachten gaan over de dingen die zich hebben voorgedaan, sta evt. even stil bij hoe je de dingen hebt opgelost of bij een vraag en laat het vervolgens los.
Onze kinderen hebben zich aan ons toevertrouwd! Zij nemen waar op een ander niveau, zien waar het om draait en reiken ons de verandering aan die nodig is in de wereld. Wij zwaaien met dat’ toverstokje’, door ons in te zetten vanuit Inzicht, Liefde en Acceptatie. Omdat we ons bewust zijn van onze taak en de mogelijkheden die er zijn om te benutten.
We worden immers steeds wijzer en liefdevoller, naarmate ons bewustzijn toeneemt.
Weet diep van binnen dat jullie ZELF het antwoord dragen waarom je kind vraagt! Het is jullie kennis, kunde en unieke bijdrage die hun in de wereld zet, waardoor zij de wereld om hen heen veranderen. Zij zijn het geschenk aan de toekomst.
“Geef jezelf nooit op en je vermogen om lief te hebben!”
Hilversum 6 April 2013,
Yvonne Teubner
